Stwardnienie rozsiane, czyli SM to choroba układu immunologicznego. Występuje ona najczęściej ze wszystkich, jeśli chodzi o światową populację. Liczba osób borykających się z tą chorobą na świecie wynosi około 2,5 miliona, a w Polsce około 50 tysięcy. Należy podkreślić, że stwardnienie rozsiane dotyka najczęściej osoby w wieku od 20 do 40 lat. Dlatego nazywana jest chorobą młodych dorosłych. Dodatkowo znacznie częściej diagnozowane są kobiety – w 6 na 10 przypadków.

Obecnie choroba ta uznawana jest za nieuleczalną. Niemniej pozytywne efekty można zaobserwować w przypadku wdrażania leczenia objawowego, odpowiedniej terapii lekowej oraz stosowania zdrowego stylu życia. Są to czynniki, które mogą spowolnić jej postęp. Wymaga to sporego zaangażowania ze strony pacjenta, jak i personelu medycznego. Stwardnienie rozsiane może się rozwijać jako jedna z trzech postaci, mianowicie: rzutowo-remisyjna, wtórnie postępująca oraz pierwotnie postępująca. Schorzenie wymaga pomocy ze strony doświadczonego lekarza. Neurolog w Bielsku świadczący swoje usługi w Centrum Medycznym Medea, stanowi gwarancję najlepszej opieki.

Przyczyny zachorowania na SM

Cechą charakterystyczną dla SM są rozsiane zmiany w obrębie mózgu oraz rdzenia kręgowego, czyli ośrodkowego układu nerwowego. Zmiany te obejmują uszkodzenie osłonek mielinowych włókien nerwowych, ponieważ dochodzi do demielinizacji. Natomiast w miejscach uszkodzenia powstają “stwardniałe blizny”. Należy podkreślić, że przyczyny tej choroby nie zostały jeszcze do tej pory dokładnie poznane. Uważa się jednak, że wyróżnia ją złożone podłoże. Dlatego też przyczyn zachorowania na stwardnienie rozsiane upatruje się w obrębie czynników: środowiskowych, immunopatologicznych oraz genetycznych. Jest to niewątpliwie choroba przewlekła oraz autoimmunologiczna, ponieważ układ odpornościowy pacjenta atakuje własne komórki. Sprawia to, że uszkodzeniu ulegają komórki układu nerwowego. 

Objawy stwardnienia rozsianego

Stwardnienie rozsiane to choroba 1000 twarzy. Określenie to wynika z faktu, że nie ma choćby dwóch pacjentów o tym samym jej przebiegu. Zaobserwowano, że najczęściej występującym objawem jest zmęczenie. Warto podkreślić, że występują objawy charakterystyczne dla SM. Pojawiają się one również znacznie częściej niż inne. W grupie tej należy wymienić: zaburzenia koordynacji ruchów oraz równowagi, ból, zaburzenia widzenia, spastyczność, zaburzenia funkcji zwieraczy, zaburzenia czuciowe, zaburzenia ruchowe, zaburzenia funkcji seksualnych, zaburzenia funkcji poznawczych oraz wspomniane już wcześniej zmęczenie. 

Bardzo częstymi symptomami są także: zaburzenia napadowe, depresja oraz dysfunkcje jelitowe. W większości przypadków dolegliwościom można przeciwdziałać, dlatego każdy pacjent powinien zadbać o siebie. Bardzo ważna jest dobra kondycja fizyczna, jak i stan psychiczny. 

Diagnostyka w kierunku SM

Diagnostyka w przypadku SM rozpoczyna się od bardzo dokładnego wywiadu lekarskiego. Jego uzupełnieniem w pierwszej kolejności jest także pogłębione badanie neurologiczne, jakie wykonać może neurolog w Bielsku. Wśród dodatkowych badań należy wymienić badanie obrazowe, jakim jest rezonans magnetyczny. Obecnie jest to rutynowo wykonywane badanie, które jest w tym przypadku bardzo ważne. W dalszej kolejności może okazać się konieczne wykonanie badania płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) oraz wzrokowych potencjałów wywołanych (PW). Wykonanie powyższych badań pozwala lekarzowi ocenić, czy pacjent spełnia kryteria diagnostyczne w kierunku wykrycia stwardnienia rozsianego. 

Wspomniane badanie neurologiczne zazwyczaj poprzedzone jest wywiadem lekarskim, obejmującym przebyte choroby, dolegliwości pojawiające się w przeszłości, jak i obecne. Pozwala ono sprawdzić odruchy pacjenta, a także: reakcje na bodźce wzrokowe, czuciowe oraz ocenia jego sprawność ruchową.

W przypadku SM stosuje się skalę EDSS (Expanded Disability Status Scale), czyli tzw. Rozszerzoną Skalę Niewydolności Ruchowej. Zakres ten służy do określenia zarówno stopnia niepełnosprawności, jak i postępu niepełnosprawności. Jednocześnie pozwala ocenić skuteczność zastosowanego leczenia u chorego. W skali tej uwzględnia się ocenę następujących parametrów, mianowicie: funkcję poruszania się, funkcje pnia mózgu, funkcje móżdżkowe, funkcje jelita grubego i pęcherza moczowego, funkcje umysłowe oraz wzrok. Skala EDSS mieści się w zakresie od 0 do 10, gdzie 0 oznacza całkowitą wydolność ruchową bez żadnych objawów neurologicznych. Natomiast 10 oznacza zgon.

Postacie choroby w przypadku SM

Choroba ta posiada wiele twarzy, jak i kilka form jej przebiegu. Niemniej SM charakteryzuje się naprzemiennym występowaniem po sobie stanów zaostrzeń oraz remisji, czyli okresów bez objawów. Przebieg tej choroby to bardzo indywidualna kwestia, podobnie jak częstotliwość pojawiających się remisji oraz zaostrzeń. Stwardnienie rozsiane można sklasyfikować jako jedną z trzech postaci. Pierwszą z nich jest postać rzutowo-remisyjna, czyli nawracająco-zwalniająca. Pojawia się ona w przypadku około 90% nowych zachorowań. W czasie rzutu trwającego od kilku dni do kilku tygodni pojawiają się nowe symptomy lub nasilają się dotychczasowe. Natomiast w okresie remisji objawy te mogą częściowo lub całkowicie zniknąć. To najczęstsza forma tej choroby, a ilość remisji oraz rzutów jest kwestią bardzo indywidualną.

Wtórnie postępująca postać SM poprzedzona jest postacią nawracająco-zwalniającą. W tym przypadku choroba postępuje, ponieważ nasilają się jej objawy neurologiczne Zazwyczaj okresy remisji nie są obserwowane po rzutach. Postać ta pojawia się bardzo często po 10-15 latach od diagnozy i jest obserwowana u około 30-40% chorych. Natomiast postać pierwotnie postępująca dotyka około 10% wszystkich pacjentów. W tym przypadku ilość objawów stale rośnie, co przyczynia się do zwiększenia stopnia niepełnosprawności pacjenta chorującego na stwardnienie rozsiane.

Stwardnienie rozsiane, a leczenie

Stwardnienie rozsiane to choroba przewlekła, w czasie której konieczne jest stosowanie kilku metod leczniczych. Należy podkreślić, że do tej pory nie wynaleziono skutecznego lekarstwa w przypadku tej choroby układu immunologicznego. Dlatego obecnie stosuje w zależności od stanu pacjenta oraz postępu choroby leczenie objawowe, umożliwiające złagodzenie lub niwelowanie objawów towarzyszących SM. Wykorzystuje się leczenie rzutów choroby, a także leczenie immunomodulujące pozwalające zahamować postęp choroby.

Leczenia podjąć można się na terenie Centrum Medycznego Medea. Neurolog w Bielsku przyjmuje pacjentów prywatnie oraz w ramach umów ubezpieczenia. Skorzystać mogą osoby z Bielska, Mazańcowic, Czechowic oraz okolic. Profesjonalne badanie układu nerwowego pozwala na postawienie trafnej diagnozy w przypadku stwardnienia rozsianego oraz umożliwia podjęcie terapii. Placówka posiada wysokiej jakości sprzęt oraz oferuje możliwość wykonania szeregu badań laboratoryjnych, a także RTG, tomografu i rezonansu. Oprócz tego ośrodek zatrudnia najlepszych specjalistów, którzy posiadają bardzo wysokie kompetencje, wiedzę i doświadczenie zawodowe. Wszystko to sprawia, że każdy chory liczyć może na indywidualne podejście i dobrą opiekę.