Szczepienia przeciw chorobom tropikalnym

• Zgłoś się na konsultację lekarską w sprawie szczepień ochronnych
• Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Zabierz w podróż niezbędne dokumenty. Dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie szczepienia jest Międzynarodowa Książeczka Szczepień tzw. "żółta książeczka" (International Certificates of Vaccination), która wystawiana jest w poradniach medycyny podróży oraz punktach szczepień.
  

Uwaga! W razie braku dowodu uodpornienia możesz narazić się na:
odmowę pozwolenia na wjazd, przymusowe szczepienie na granicy lub kwarantannę na własny koszt.

Zakres szczepień zalecanych powinien być ustalony indywidualnie i dostosowany do miejsca i rodzaju podróży. Wśród tych szczepień należy wymienić:

• wirusowemu zapaleniu wątroby typu A

• wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

• błonicy

• tężcowi

• poliomyelitis

• durowi brzusznemu

• meningokowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych

• wściekliźnie

• kleszczowemu zapaleniu mózgu

Szczepienie obowiązkowe przeciwko żółtej febrze - rejon Afryki i Ameryki Południowej; przeciwwskazaniem do szczepienia przeciw żółtej gorączce jest ciąża.

Szczepienie przeciw wściekliźnie (przedekspozycyjne) jest zalecane dla osób szczególnie narażonych: np. weterynarzy, leśników, wyjeżdżający w rejony zagrożone wścieklizną

Zakażenia meningokokowe – szczepienie obowiązkowe dla osób udających się do Arabii Saudyjskiej

[table id=5 /]

Malarię wywołują pierwotniaki z rodzaju plasmodium, w warunkach naturalnych jest przenoszona przez komary. Choroba występuje na obszarach tropikalnej i subtropikalnej Azji, Afryki, Ameryki Południowej i Środkowej oraz na wyspach południowo-zachodniego Pacyfiku. W żadnym kraju europejskim nie występuje obecnie rodzima malaria i jej transmisja. Na terenie Polski corocznie notuje się od kilku do kilkudziesięciu importowanych zachorowań oraz sporadyczne zgony.

Najbardziej typowym objawem malarii jest gorączka. Choroba rozwija się stopniowo. Najpierw pojawiają się objawy grypopodobne, takie jak: bóle głowy i mięśni, znużenie, senność oraz ogólne złe samopoczucie. Gorączka może mieć charakter napadowy, narasta wśród wstrząsających dreszczy oraz odczucia silnego zimna i opada wraz z wystąpieniem zlewnych potów. Napady gorączki powtarzają się co 2 lub 3 dni. Inne często występujące objawy to: nudności, wymioty, biegunka, żółtaczka, suchy kaszel, duszność splątanie.

Zapobieganie malarii składa się z dwóch elementów:

• - profilaktyki nieswoistej, czyli metod utrudniających zarażenie, zmniejszających liczbę ukłuć przez komary,
• - profilaktyki swoistej, polegającej na przyjmowaniu tabletek przeciwmalarycznych.

PROFILAKTYKA NIESWOISTA

Należy stosować środki chroniące przed ukłuciami, czyli repelenty. Większość dostępnych w sklepach repelentów zawiera DEET – związek chemiczny,

Zaleca się noszenie ubrań w jasnych kolorach a po zachodzie słońca przebywanie w pomieszczeniach zamkniętych, klimatyzowanych.

W godzinach popołudniowo-wieczornych należy stosować na skórę repelenty oraz okryć jak największą powierzchnię ciała (długie spodnie, koszula z długimi rękawami).

Warto pamiętać, że podczas wietrznej pogody lub wzmożonej potliwości skuteczność repelentu jest krótkotrwała i należy zastosować go ponownie (nierzadko kilka razy w ciągu doby). Po pływaniu, kąpieli, prysznicu sytuacja jest podobna

PROFILAKTYKA SWOISTA

Przed wyjazdem do tropiku należy zgłosić się lekarza chorób zakaźnych lub lekarza medycyny morskiej i tropikalnej, który przepisze właściwy lek i poinformuje jak go stosować. Zaleca się skorzystanie z certyfikowanego centrum medycyny podróży.

Do profilaktycznego zastosowania wykorzystuje się chlorokinę, meflokinę, proguanil, doksycyklinę oraz preparat składający się z atowakwonu i proguanilu.